Een filmimpressie van het transitieproject 'Presentie: radicale aansluiting van 0 tot 100'
Projectleider: Marije van der Linde
Van eind 2008 tot begin 2011 is in een zorginstelling in Rotterdam geëxperimenteerd met presentie in het project 'Presentie: radicale aansluiting van 0 tot 100'. Het project, onder projectleiding van Marije van der Linde, richtte zich op de op de zorg voor mensen met psychiatrische problemen en de opvang van dakloze gezinnen in Rotterdam (CVD) In deze film vertellen cliënten, werkers en hun leidinggevenden over hun ervaringen met presentie.
De lessons learned uit dit transitieproject zijn neergeslagen in dit boek:
Buigzame zorg in een onbuigzame wereld’ van Andries Baart, Jolanda van Dijke, Marjanneke Ouwerkerk en Elly Beurskens.
‘De zorg in Nederland verkeert in zwaar weer: ze dreigt onbetaalbaar te worden, er is te weinig personeel, er is sprake van enorme bureaucratie met een sterke nadruk op verantwoording en controle, en de opvattingen over mogelijke bijstellingen van het stelsel lopen sterk uiteen.
Het moet anders en kan anders: terug naar de kern van de zorg. Presentie streeft ernaar dat de mens die op zorg is aangewezen en de zorgrelatie waarbinnen deze zorg tot stand moet komen, weer centraal komen te staan. Door nauwkeurig af te stemmen op en met aandacht en trouw aan te sluiten bij de cliënt en diens leefwereld kan, zo bewijst de presentie, mismatch worden voorkomen, kunnen medewerkers (opnieuw) vanuit hun kracht en passie voor het vak gaan werken en verbetert de kwaliteit van zorg ingrijpend. De strategie tot een presentie-transitie bestaat bovendien niet in het implementeren van een uitgewerkte blauwdruk – en al helemaal niet door topmanagers of van buiten en boven aangetrokken consultants en veranderkundigen – maar in het in transitie brengen van werkers én leidinggevenden, hun werkwijze en de werkorganisatie door middel van leerprocessen.
Dit boek is de neerslag van het transitieproject Presentie: radicale aansluiting van 0 – 100, dat prachtige praktijken heeft opgeleverd, en waardevolle inzichten in de leerprocessen die voor een presentietransitie nodig zijn. De lezer wordt een sprekend, leerzaam en aanstekelijk voorbeeld geboden van de weg die gegaan kan worden en de resultaten die verwacht mogen worden bij transities naar presentie.’ Deze studie geeft volop aanleiding tot verdere ontwikkeling en doordenking van de bijdrage die presentie aan betere zorg kan leveren. Daaraan willen we graag, samen met mensen uit de praktijk, verder werken.